Boekrecensie: Cocky van Dijk – Het Doodschap 1: De Schaduwkrijger

De Schaduwkrijger van Cocky van Dijk is het eerste deel van Het Doodschap, waarvan deel 2 binnenkort uitkomt. De serie speelt zich af in een wereld waarin de gelijknamige organisatie controle grotendeels controle heeft over leven en dood. De leden van het Doodschap brengen gestorven zielen naar het hiernamaals (een dodenstad middenin de onderwereld), en kunnen zielen eventueel ook weer terughalen. Hierbij moet echter altijd de balans in stand gehouden worden: één ziel eruit, één ziel erin. Met andere woorden: als er iemand teruggehaald wordt, moet er ook iemand sterven. Naast het Doodschap zijn er de Zilveren Lopers, die net als de Schaduwkrijgers van het Doodschap zielen naar de onderwereld helpen. Zij vinden echter dat de balans die het Doodschap in stand houdt overbodig is – de dodenstad zou er helemaal niet moeten zijn en zielen zouden gewoon op moeten kunnen gaan in de onderwereld. 

In deze wereld wordt het verhaal van De Schaduwkrijger verteld vanuit drie perspectieven: de Schaduwkrijger Si’denn, de jonge Doodschap-novice Rorrick, en medium-in-opleiding Ranah. Ranah’s opleiding lijkt haar niet te liggen, en op haar zestiende verjaardag komt ze erachter dat dat is omdat ze een ander lot heeft: ze is voorbestemd om Zilveren Loper te worden, net als haar vader. Wanneer ze hiertoe opgeleid wordt door haar vader komt ze al snel destructief in aanraking met Si’denn, met dramatische gevolgen. Si’denn komt echter in de knel met zijn eigen geweten, en al snel twijfelt hij aan alles waar het Doodschap voor staat. Gedurende dit alles komt ook Rorrick aan bod, die als jong jochie opgeëist wordt door het Doodschap. Zijn verhaal dient aanvankelijk vooral om diepte te geven aan het Doodschap en de Schaduwkrijgers, maar blijkt uiteindelijk dieper verweven te zijn met het verhaal van Ranah en Si’denn. Uiteindelijk staat alles ter discussie: oude conflicten komen weer naar boven, iedereen twijfelt aan de zwart-wit moraliteit waar ze mee opgegroeid zijn, en het bestaan van het Doodschap zelf komt onder druk te staan. 

Het concept van De Schaduwkrijger spreekt erg tot de verbeelding. De dood is voor ons toch vooral een natuurlijke zekerheid waar niemand echte controle over kan uitoefenen. Het bestaan van het Doodschap schopt deze zekerheid flink overhoop, en het is erg interessant om te zien hoe daar mee omgegaan wordt. Ook is allesbehalve duidelijk wie nou eigenlijk de good guys zijn, en wie de bad guys. De Zilveren Lopers en het Doodschap schilderen elkaar af als de slechterik, maar wie er gelijk heeft is aan de lezer – het is een grijs gebied. Het Doodschap zou zielen opsluiten in de dodenstad, en heeft enorme macht in de samenleving omdat ze beslissen wie er leeft en sterft. De Zilveren Lopers verzetten zich hier tegen, maar hun oplossing, om de dodenstad te laten vergaan, lijkt behoorlijk riskant. De hoofdpersonen proberen bovendien om de moraliteit van hun respectievelijke organisaties te overstijgen, wat nog een extra dimensie geeft aan het geheel. 

De uitwerking is echter wat minder sterk. Het boek heeft bijvoorbeeld geen intern consistent begrip van magie. Alles wordt opgehangen aan ‘energie,’ zonder ooit uit te leggen wat daar precies mee bedoeld wordt of wat de beperkingen zijn. Dit maakt energie tot een nogal ongedefinieerde hoge hoed waar naar gelang alles uit getoverd kan worden wat het plot verlangt. Zeker rond de magielessen van Rorrick komt dit sterk naar voren – de docenten lijken zelf ook niet echt te weten hoe het werkt en komen met hun instructie niet veel verder dan ‘voel het.’ Ook is niet helemaal duidelijk hoe de wereld nu precies in elkaar steekt. Alles lijkt zich af te spelen rond één dorp, maar de dood is wel nadrukkelijk universeel. Hoe dit zich verhoudt tot de rest van de wereld blijft onduidelijk. Hier staat tegenover dat de karakters diepgang hebben en sterk neergezet worden. Het plot is niet heel spannend, maar geeft de karakters wel alle ruimte om tot bloei te komen. 

Persoonlijk denk ik dat De Schaduwkrijger domweg niet mijn boek is. Ik vind het allemaal nogal zweverig en ongedefinieerd, en dat ligt mij niet. Als je daar echter minder moeite mee hebt en gewoon wilt genieten van een mooi verhaal over goed uitgewerkte personages, dan is dit het boek voor jou. Objectief gezien heeft het boek weliswaar zwakke plekken, maar zit het overwegend gewoon goed in elkaar.

 
3/5 sterren

 
Cocky van Dijk – Het Doodschap 1: De Schaduwkrijger
Zilverspoor, 2020
ISBN: 9789463083621